vrijdag 23 november 2018

Vrouwenkransje + haiku's


Vrouwenkransje van 5 personen bespreken een bijbels thema
Maria :  leidster
Frida, Mia, Diana, Sonja
Onderwerp: Dansen in de regen n.a.v. het boek dr. Marianne Grandia                       Vreugde vinden in God, ook als het in je leven stormt.
1) Belangstellingsfase
De eerste vraag die ik zou kunnen stellen is: “Wat is jullie het meeste bijgebleven uit de dienst van verleden week?”
Voor mij was dat de voorstelling voor onze kindjes met hun ouders die hen optilden vanaf de grond waar ze op een dekentje zaten!
Zo’n situatie staat er ook geschreven in Gods woord (uitgezonderd het dekentje!)
Laten we daarvoor eens zien wat er staat in Jeremia 38: 10-13 .
We merken hier een verschrikkelijke situatie op waarin Jeremia, de profeet is terechtgekomen. Hij zit daar in de put: letterlijk afgesloten en in “de modderpoel” zonder brood, want dat is op. Hem wacht alleen nog maar de dood als er niemand is om hem te helpen om eruit getrokken te worden.
Maar gelukkig zijn er helpers! Voor alles bestaat er een oplossing!
Altijd en overal zijn er mensen die problemen hebben. Kennen jullie er die nooit problemen hebben? Ik niet!
Efeziërs 4:20 leert ons wel iets speciaals:
…maar gij geheel anders: gij hebt Christus leren kennen!
…middenin een stuk dat gaat over “de nieuwe levenswandel!
Nooit is een probleem té groot voor onze God ! Hij is De Probleemoplosser!

2) Bewerkingsfase 
Laten we eens even naar een “probleemverhaaltje” luisteren uit de tijd toen Jezus nog op aarde rondliep! Nl. Marcus 4: 35-41

De discipelen zaten ooit in een bootje en voeren naar “de overkant”…want Jezus Zelf had hen dat bevolen. Jezus zelf was zelfs mee in hun boot aan het varen. Hij

was dus in hun midden aanwezig! ( en er waren nog andere schepen bij Hem! Dat staat er niet zo maar achter…dat bewijst dat ze niet alleen waren met het probleem in “hunne” boot!)

Maar er stak een hevige storm op (terwijl lag Jezus (door al de voorbije drukte) rustig op een kussen te slapen!(Marcus 4:38) Stel je dat eens voor! Het water

loopt zelfs al in hun boot! En toch…Jezus slaapt gewoon rustig voort! …en het wordt uiteindelijk zo erg dat heel hun boot onder water stond…dat betekent dus dat ze aan het verdrinken waren. Soms zeggen wij ook wel eens als het moeilijk is: “ik kan bijna mijn hoofd niet meer boven water houden!” of “het water staat al tot aan mijn lippen!

Het vervolg van dit verhaal kennen we allemaal…Jezus stilt uiteindelijk de storm!

Nu is mijn vraag: “En wat als ze Jezus nu eens niet hadden wakker gemaakt?”

Of zoals zijn discipelen riepen (nadat ze Hem dus eerst zelf hadden wakker gemaakt!) Meester, trekt gij er U niets van aan, dat wij vergaan?

Uit het vervolg kunnen we iets leren…want wat doet Jezus? Het eerste werkwoord dat we hierachter lezen is verrassend nl. Hij bestraft. Wie bestraft Hij? De discipelen? Neen! Begrijpt Hij hen? Ja!

Hij bestraft diegene die “de storm” heeft veroorzaakt nl. de wind.

Heb je hier al eens over nagedacht?

Tegen wie spreekt Jezus daarna? Hij spreekt tegen de zee: Zwijg, wees stil!

Het gevolg van deze twee natuurverschijnselen was dat ze beiden gehoorzaamden aan Zijn bevel! (vers 41)
De wind ging liggen en de zee werd volkomen stil

De conclusie is heel simpel als wij zelf problemen hebben! Roep Hem aan en Hij antwoordt !
3) Verwerkingsfase
Problemen kunnen ons verschrikkelijk angst aanjagen. Wie probeert mensen angst aan te jagen? Wij weten dat dat de duivel is.
Jacobus 4:7 zegt: Onderwerpt u dus aan God, maar biedt weerstand aan de duivel, en hij zal van u vlieden.
Jacobus 4: 8 leert ons: Nadert tot God, en Hij zal tot u naderen!!!
Reinigt uw handen, zondaars en zuivert uw harten, ...
4) Toepassing
Problemen zijn er dus voor iedereen! Maar wij, geheel anders, wij hebben Christus leren “kennen”!
In Marcus 6 vers  48 lezen we ook nog iets over “de wind” die ze tegen hadden…en ze hadden moeite om vooruit te komen met hun bootje…maar Jezus was toen niet bij hen aanwezig in hun boot! Wil dat dan zeggen dat Jezus hen niet wil helpen? Natuurlijk wil Jezus helpen…maar…
Jezus wil altijd wel zien of we Hem aanroepen…want opmerkelijk is hier wel de zin in vers 49 :Jezus wilde hen voorbijgaan!
Maar zij schreeuwden luid (meenden dat het een spook was) want allen zagen Hem en werden verbijsterd… 

Marianne spreekt in haar boek ook over haar problemen en ook over “stapstenen” die haar daarbij hebben geholpen.

Ik zelf spreek over “wegwijzers” of “merkstenen” (vanuit Jeremia 31 vers 21) in mijn blog: (wegwijzers van Maria) !

Ieder kan in zijn eigen leven leren om “stappen” te zetten…als “men de wind tegen zich heeft”.

Maar de Romeinenbrief 8 : 31-39 laat ons zien dat wij meer dan overwinnaars zijn “in dit alles” door Hem, die ons heeft liefgehad!!! Wie kan ons scheiden van de liefde van Christus?

…maar blijf wél uw behoudenis “BEWERKEN” met vreze en beven, want God is het, die om ZIJN WELBEHAGEN het willen als het werken in u WERKT.

(Filippenzen 2: 12-13)      
als vb. enkele haiku’s n.a.v. Jeremia 38: 10-13


Zit je in de put                                              Touwen van liefde
gevangen of zonder brood                        eeuwige armen onder u
vertrouw op helpers                                    trekken u omhoog

Samen touwtrekken                                    Zonder brood  sterf je
en overwinning halen                                 maar een gescheurd kledingstuk
door samenwerken                                     helpt jou te leven


Gebroken mensen                                        Speciaal geschenk
kunnen anderen helen                                om jou te laten leven 
met liefdegaven                                           was Zijn stervensdood
                             
Dienstbaar en bruikbaar                            Zijn verwerping
zijn afgedragen lompen                             betekent jouw aanneming
als hulpmiddelen                                         als goddelijk kind


   
                                                                               



 




 










donderdag 1 november 2018

Herfst gedicht: De bladman


De bladman 

De bladman deelt ze uit
de herfst is in ’t land
bladkorven grijpen de buit
verzameld in hun mand 

De bladman schudt de bomen
verspreidt een kleurtapijt
op de grond of in dromen
waar de zon nog verblijdt 

De bladman verdrijft de schaduw
de koelte voor die hangdagen
De wind geeft nu een duw
aan de weerman die zal klagen 

Maria Segers      22/10/2018