Gedicht: Onzeker

Onzeker

Geschreven in de palm van Zijn hand

daarover was hij zeker. Onzeker

aangeland op het strand van zand

onder zijn voeten. Bittere beker.

 

Zijn rust verdween. Het beest

verscheen groot in zijn maag. Traag

zoekt het in kleine stegen naar feest.

Onrust verslindt hem laag na laag.

 

Emoties van onzekerheid slaan op hol

eisen tol en maken ruzie met elkaar

maar van muziek blijft hij vol. Bol

staat hij van verlangen naar haar.

 

Maria Segers                 7/12/2019