Ik berg jou
Ik berg jou in mijn leven
Ik berg jouw liefde in mijn hart
Ik berg mijn pijn en ben aan 't beven
Ik berg jou in mij heel apart
Je bent in mijn ogen
en 'k weet niet of je 't ziet
je maakt me zo bewogen
er rollen tranen van verdriet
Door jou loop ik wat mank
want ik mis mijn tweede schoen
en grijp soms naar sterke drank
want zwak ben ik in mijn doen
Ik berg jou in mijn verloren zijn!
Maria Segers 27/11/2020
Ik schreef ooit een bundel met de titel BERGZAAM. Op de cover staat een tumulus. Inderdaad, wij bergen onze verloren geliefden. En als dichters vinden we voor hen nieuwe woorden uit. Niet onherbergzaam of verloren zoals je schrijft maar bergzaam omdat de dode in ons niet koud maar heel innig aanvoelt. Ëen glaasje sterke drank kan dit bevestigen !
BeantwoordenVerwijderen
BeantwoordenVerwijderenhet is zeker waar dat ik mijn man Roger kan bergen en niet zoals ik schreef "in mijn verlorenheid" maar daarom juist eindig ik met een uitroepteken om te roepen naar Hem, die mijn verloren zijn, heeft genezen en redding heeft gebracht... door het sterven van mijn echtgenoot voel ik mij zelf wat verloren lopen tijdens mijn dag en alles is anders... ik had ook kunnen schrijven: Ik berg jou in Zijn herberg bijvoorbeeld... want daar wordt hij nu verzorgd...
Mooi dat je je verdriet en pijn zo kunt verwoorden. En die laatste zin is bijzonder. Ik berg jou in mijn verloren zijn. In het gedicht lijkt me dat een sterke en passende afsluiter die al wijst op heling. Als we onze geliefde kunnen bergen in ons verloren zijn lijkt me dat heilzaam. Het doet mij ook denken aan het bergen van de Geliefde in ons verloren zijn waardoor we gered worden telkens weer. Hij kwam immers om het verlorene te zoeken en ons als een Goede Herder telkens weer geborgenheid te geven.
BeantwoordenVerwijderenbedankt Freddy voor jouw troostvolle woorden en dat je mijn laatste zin hebt begrepen, want ooit was ik verloren en Roger ook, maar door ons geloof in de Heiland heeft Hij ons gevonden en als ik tot Hem roep in mijn ellende en verdriet, mag ik mij geborgen weten in Hem, die ons eerst heeft liefgehad en Hij hoort en herkent onze stem... en wij mogen luisteren naar zijn stem als hij ons roept!
BeantwoordenVerwijderenJouw gedicht Maria, brengt mij tot zwijgen, tot dieper luisteren naar de weg die de liefde aflegt in jou over berg en dal. Maar je kan jouw verdriet, jouw onvolkomenheid, jouw heimwee toelaten omdat je je - tesamen met Roger- geborgen weet in de Heer van alle leven, in de Bron van alle liefde! Dankbaar omdat jij de gave hebt gekregen om zo'n dieptebelevingen via jouw gedichten met anderen te delen.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor jouw diepgaande woorden van begrip, Griet!
BeantwoordenVerwijderen