Liefdeslied
Ik word bestuurd
niet door mezelf
mijn Schepper schuurt
vult mijn leegte vanzelf
Zijn troost doet me danken
elk moment van de dag
vernieuwt hem met klanken
van harmonie en ontzag
terwijl ik fietsend geniet
van Zijn paradijstuin vol rust
klinkt in mij een liefdeslied
dat het vuur in mij niet uitblust
Maria Segers 26/9/2021
Corona-gedicht
Op een dag breekt crisis uit, alles valt stil
Kusjes en aanrakingen mogen niet meer
Handen wassen wel, gel smeren keer op keer
Het coronavirus dat is iets wat niemand wil
Daarom worden er kusjes gegooid naar een raam
Men spreekt van hoge golven maar niet aan zee
Ze klotsen en botsen zeer fel, kapen mensen mee
De storm woedt zwaar, maakt velen onbekwaam
Machteloos en krachteloos moeten we toezien
Hoe onze geliefden van ons voorgoed heengaan
Al schuilen we achter een mondmasker allemaal
Ieder hunkert in zijn bubbel naar een weerzien
Met familie en vrienden, normaal en spontaan
Gepakt en gezakt op weg naar een nieuw verhaal
Maria Segers 2/7/2021
Corona-virus
Jij hapte bijna ademloos naar lucht.
Ik kreeg het verschrikkelijk benauwd.
De pandemie stond reeds in de wereld berucht.
Het duivelse virus werd afgesnauwd.
Kaarsjes, bloemen, harten en witte lakens
kleurden overal lege pleinen, markten en straten.
Vele lieve ziekenverzorgers werden als lichtbakens
en helden geëerd aan huizen en op plakkaten.
Als in oorlogstijd stonden kisten naast elkaar.
Intens verdriet las je af van gemaskerde gezichten.
Afscheid nemen viel voor elkaar ontroostbaar zwaar.
Ver van mekaar vernam men triestige overlijdensberichten.
Nu mogen we onze geliefden herdenken wat dichterbij,
opnieuw samen komen om onder ons leed niet te bezwijken.
Onze hartendieven blijven voor altijd in onze herinnering.
Alleen de vreselijke dood konden ze niet ontwijken.
Al kunnen woorden ons verdriet wat verzachten
zoals mijn haiku verwoordt:
Stormen in ons hart
Varend naar de overkant
Stilt Hij met Zijn stem!
Maria Segers 30/6/2021
Corona-gedicht
Vlucht vlug weg van het virus
Raak niet aan en geef geen kus
Men roept: blijf in uw kot
Het bijt in uw strot, wil u kapot
Het is als de duivelse slang
Het maakt iedereen bang
Het wil zich met u verbinden
Dan kan het u verslinden
Het jaagt u weg uit uw paradijs
Het brengt u totaal van de wijs
Het drijft graag mensen uit elkaar
Het leven wordt daardoor zwaar
Zieken liggen weg te kwijnen
Lichtjes schijnen op lege pleinen
Men zucht, haalt lucht uit de natuur
Men wordt er zo moe van op den duur
Maria Segers 1/8/2021
