maandag 29 mei 2017

Gedicht: De klaproos

De klaproos

De klaproos zo rood
klapt in de handen
verbreekt mijn banden
met de droeve dood
en klapt nu niet meer toe
maar klapt over Hem
met beminnelijke stem
en wordt dat nooit moe!

Maria Segers   29 mei 2017


Gepost door op

1 opmerking:

  1. Ella25 juli 2017 om 14:12

    Wat prachtig geschreven. Zo zal het zijn idd. de schepping juicht. vOOR ONS TE VOORBEELD, MAAR DAN MOET JE HET WEL WILLEN ZIEN. DAT HEB JIJ GEDAAN.

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)