woensdag 17 mei 2017

Gedicht: Geschokt


Geschokt 

Plots werd mijn vreugde pijn
mijn stralende lach werd verdriet
geschokt ging ik verlamd heen
naar mijn tranendal als geknakt riet  

verscheurd. Is dit nu genade?
als goedheid wordt genegeerd
omdat ik als vrouw ben geboren
mijn mond Hem toch had vereerd?  

Hij gaf ook aan mij Zijn Geest
Hij gaf mij een plek aan Zijn zij
in Zijn draagstoel. Ik leg er binnen
mijn liefdesgeschenken neer. Blij!
 

Maria Segers       17 mei 2017

 

 

 

 

 

1 opmerking:

  1. Je gevoelens in dit gedicht zijn mooi en juist verwoord toen je op die dag geschokt was.

    BeantwoordenVerwijderen