Kom
Kom het bruiloftsmaal is klaar.
Weet je echt niet waar?
Volg die Man met een kruik water,
naar de bovenzaal, nu en later!
De tafel is er reeds gedekt.
Alles is schitterend wit en
onbevlekt,
voorzien van Levend Brood en Nieuwe
Wijn.
’t Is daar dat je moet zijn
Ben je reeds klaar?
Het huis moet vol zijn, daar!
De Bruidegom komt op een wit paard.
Verontschuldigingen worden niet
aanvaard!
Kom, Mijn liefste, Mijn bruid, kom
roept het Woord Gods, de Bruidegom!
Eet aan Mijn tafel en zalig die
genodigd zijn,
gehuld in feestkledij, aan Zijn
heerlijk eetfestijn!
Maria
Segers 28 september 2009
Bijbeloverdenking:
Joh. 4: 5-42 Ontdekking
Het gesprek met de Samaritaanse vrouw
vers 29: Kom mee en zie een mens, die mij gezegd heeft alles wat ik gedaan heb: zou deze de Christus niet zijn?
Het verhaal begint reeds met te zeggen dat Jezus door Samaria "moest" gaan! (vers 5) Dit betekent dat Jezus reeds wist van wat Hij daar moest gaan doen, want het was "vijandelijk gebied" voor het volk van God...het was ook eigenlijk een omweg voor Jezus om naar Galilea te gaan! Het betekent ook dat God een plan heeft dat moet uitgevoerd worden!
Verder zien we dat Jezus net als wij "levensbehoeften" heeft als mens.
Hij wordt moe van de tocht.(vers 6)
Hij heeft dorst en nood aan water . (vers 8)
Hij heeft honger, want zijn discipelen gaan eten kopen in de stad (vers 8).
Jezus ontmoet aan de put, waar hij uitrust op de middag, een Samaritaanse vrouw!
Het uur (het zesde uur is het middaguur) licht als het ware reeds een sluier op van die vrouw: ze verstopt zich voor het grote publiek...waarom gaat ze dus op het heetst van de dag haar water putten, vragen wij ons toch terecht af, nietwaar? (vers 6)
Dan vindt er een communicatiegesprek plaats tussen Jezus en de vrouw, wat op zich genomen reeds zeer opmerkelijk is...een vreemde man die spreekt met een vrouw, in dit geval dan nog wel een vijandin zouden we kunnen zeggen.
Jezus laat haar Zijn eigen nood zien: Hij heeft dorst! Hij vraagt haar: Geef Mij te drinken!
Jezus kende ook haar nood! Hij kende haar "door en door". Hij ziet ook wat ze tekort komt!
Hij kende haar "dorst" naar levensnoodzakelijke behoeften! Misschien heeft ze daarom reeds 5 mannen gehad en woont ze nu samen met de zesde man!
Opmerkelijk toch is dat al die mannen nog steeds niet aan al haar "levensnoodzakelijke behoeften" had voorzien, toch! (vers 18)
De man zou de vrouw toch moeten beschermen, haar troosten, haar koesteren als zijn eigen lichaam... dat wil Jezus toch eigenlijk ook wel kwijt in dit gedeelte...zou Hij anders zeggen tegen haar: "Ga heen, roep uw man en kom hier." (vers 16)...want de vrouw verlangt om nooit meer "dorst" te hebben!
Mijn eigen ziel verlangt ook wel dikwijls naar "nooit meer dorst behoeven te hebben naar de aardse levensnoodzakelijkheden"...ik zing dikwijls het liedje: "Als een hert verlangt naar water, zo verlangt mijn ziel naar U, o Heer".
Jezus riep ook uit aan het kruis : Mij dorst! en ze reikten Hem een spons gedrenkt in de zure wijn die in de kruik stond! (Johannes 19: 28-29)
Jezus kende haar noodzaak! Daar draait heel het stukje om! Jezus wist wat zij al wist...maar ze vroeg zich af: hoe kan Hij dat allemaal weten, als ik Hem nog niets heb verteld?
Jezus maakte haar duidelijk dat hetgeen zij wist eigenlijk niet genoeg was...zij had duidelijk een andere "MAN" nodig, die haar kon voorzien in alles wat zij nodig had. Jezus liet haar zien dat Hij die zevende man was die daarvoor in in haar leven moest komen. Jezus maakte Zich aan haar bekend: "IK BEN HET" zei Hij... Ik ben die Messias, Ik ben Uw Verlosser, Ik wil u helpen om Mij in "GEEST EN WAARHEID" te aanbidden! (vers 24-26)
Kennen wij ook die zevende man? Het getal "zeven" duidt op het woordje "volmaakt" of "het is dan af"...zoals bij de schepping: in zes dagen schiep Hij en de zevende dag rustte Hij. Zes mannen had ze reeds gekend en nu kende ze ook de zevende... nu kon ze eindelijk "rust vinden voor haar ziel"! Jezus zegt: Kom tot Mij "ALLEN" die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven! (Matteus 11:28)
De Samaritaanse vrouw kon van toen af haar mond niet meer houden en liep de stad in, vergat haar kruik, vergat wat ze was komen te doen, ze was nu zo "VOL VAN HEM" dat ze aan iedereen wilde vertellen wat Hij tot haar had gezegd en zo lokte zij de mensen, zonder dat ze het besefte tot Jezus en ZO KWAMEN VELEN TOT GELOOF IN HEM! Ze geloofden niet alleen meer in het woord dat die vrouw sprak, maar nu geloofden ze zelf in Hem, nu hadden zij ook Hem gezien en gehoord! Nu wisten zij allen ook dat " HIJ DE HEILAND VAN DE WERELD IS". (vers 42)
Deze mensen wilden zo graag dat Jezus bij hen zou blijven...en Hij bleef bij hen twee dagen (vers 40)... maar als wij in Hem geloven...dan blijft Hij niet alleen twee dagen bij ons...dan is Hij voor altijd IN - ONS... en Hij zal ons dan nooit meer verlaten (Joh. 6:37)
Hij is ons "levend water" en Hij is ons "levend brood" en Hij is "nieuwe wijn"....de velden zijn wit, zegt Jezus en het is tijd om de oogst binnen te halen! Sla uw ogen naar omhoog! Jezus wil graag dat wij "goede vruchten binnenhalen" die blijven voor eeuwig! Hij wil dat de zaaier en de maaier zich allebei kunnen verblijden! (vers 36)!
Moge deze wegwijzer zijn vruchten afwerpen...zodat "DE MESSIAS" herkend wordt, zodat je begrijpt dat Hij ook tot U zegt: "IK BEN HET, bouw uw geloof alleen maar op Mij en gij zult rust vinden voor uw zielen, leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van Geest, want Ik ben DE WEG, DE WAARHEID en HET LEVEN, niemand komt tot de Vader dan door Mij!
Al het werk is reeds volbracht aan het kruis en Hij leeft vandaag, want Hij is niet hier, Hij is opgestaan ! Hij woont nu in ons met "ZIJN HEILIGE GEEST" en Hij reinigt ons met "HET WATERBAD VAN ZIJN WOORD"! Wij zijn als christenen "uitgezonden" om datgene te maaien wat ons geen arbeid heeft gekost! (vers 37-38) Hij wil ons vruchten laten plukken!
Joh. 4: 5-42 Ontdekking
Het gesprek met de Samaritaanse vrouw
vers 29: Kom mee en zie een mens, die mij gezegd heeft alles wat ik gedaan heb: zou deze de Christus niet zijn?
Het verhaal begint reeds met te zeggen dat Jezus door Samaria "moest" gaan! (vers 5) Dit betekent dat Jezus reeds wist van wat Hij daar moest gaan doen, want het was "vijandelijk gebied" voor het volk van God...het was ook eigenlijk een omweg voor Jezus om naar Galilea te gaan! Het betekent ook dat God een plan heeft dat moet uitgevoerd worden!
Verder zien we dat Jezus net als wij "levensbehoeften" heeft als mens.
Hij wordt moe van de tocht.(vers 6)
Hij heeft dorst en nood aan water . (vers 8)
Hij heeft honger, want zijn discipelen gaan eten kopen in de stad (vers 8).
Jezus ontmoet aan de put, waar hij uitrust op de middag, een Samaritaanse vrouw!
Het uur (het zesde uur is het middaguur) licht als het ware reeds een sluier op van die vrouw: ze verstopt zich voor het grote publiek...waarom gaat ze dus op het heetst van de dag haar water putten, vragen wij ons toch terecht af, nietwaar? (vers 6)
Dan vindt er een communicatiegesprek plaats tussen Jezus en de vrouw, wat op zich genomen reeds zeer opmerkelijk is...een vreemde man die spreekt met een vrouw, in dit geval dan nog wel een vijandin zouden we kunnen zeggen.
Jezus laat haar Zijn eigen nood zien: Hij heeft dorst! Hij vraagt haar: Geef Mij te drinken!
Jezus kende ook haar nood! Hij kende haar "door en door". Hij ziet ook wat ze tekort komt!
Hij kende haar "dorst" naar levensnoodzakelijke behoeften! Misschien heeft ze daarom reeds 5 mannen gehad en woont ze nu samen met de zesde man!
Opmerkelijk toch is dat al die mannen nog steeds niet aan al haar "levensnoodzakelijke behoeften" had voorzien, toch! (vers 18)
De man zou de vrouw toch moeten beschermen, haar troosten, haar koesteren als zijn eigen lichaam... dat wil Jezus toch eigenlijk ook wel kwijt in dit gedeelte...zou Hij anders zeggen tegen haar: "Ga heen, roep uw man en kom hier." (vers 16)...want de vrouw verlangt om nooit meer "dorst" te hebben!
Mijn eigen ziel verlangt ook wel dikwijls naar "nooit meer dorst behoeven te hebben naar de aardse levensnoodzakelijkheden"...ik zing dikwijls het liedje: "Als een hert verlangt naar water, zo verlangt mijn ziel naar U, o Heer".
Jezus riep ook uit aan het kruis : Mij dorst! en ze reikten Hem een spons gedrenkt in de zure wijn die in de kruik stond! (Johannes 19: 28-29)
Jezus kende haar noodzaak! Daar draait heel het stukje om! Jezus wist wat zij al wist...maar ze vroeg zich af: hoe kan Hij dat allemaal weten, als ik Hem nog niets heb verteld?
Jezus maakte haar duidelijk dat hetgeen zij wist eigenlijk niet genoeg was...zij had duidelijk een andere "MAN" nodig, die haar kon voorzien in alles wat zij nodig had. Jezus liet haar zien dat Hij die zevende man was die daarvoor in in haar leven moest komen. Jezus maakte Zich aan haar bekend: "IK BEN HET" zei Hij... Ik ben die Messias, Ik ben Uw Verlosser, Ik wil u helpen om Mij in "GEEST EN WAARHEID" te aanbidden! (vers 24-26)
Kennen wij ook die zevende man? Het getal "zeven" duidt op het woordje "volmaakt" of "het is dan af"...zoals bij de schepping: in zes dagen schiep Hij en de zevende dag rustte Hij. Zes mannen had ze reeds gekend en nu kende ze ook de zevende... nu kon ze eindelijk "rust vinden voor haar ziel"! Jezus zegt: Kom tot Mij "ALLEN" die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven! (Matteus 11:28)
De Samaritaanse vrouw kon van toen af haar mond niet meer houden en liep de stad in, vergat haar kruik, vergat wat ze was komen te doen, ze was nu zo "VOL VAN HEM" dat ze aan iedereen wilde vertellen wat Hij tot haar had gezegd en zo lokte zij de mensen, zonder dat ze het besefte tot Jezus en ZO KWAMEN VELEN TOT GELOOF IN HEM! Ze geloofden niet alleen meer in het woord dat die vrouw sprak, maar nu geloofden ze zelf in Hem, nu hadden zij ook Hem gezien en gehoord! Nu wisten zij allen ook dat " HIJ DE HEILAND VAN DE WERELD IS". (vers 42)
Deze mensen wilden zo graag dat Jezus bij hen zou blijven...en Hij bleef bij hen twee dagen (vers 40)... maar als wij in Hem geloven...dan blijft Hij niet alleen twee dagen bij ons...dan is Hij voor altijd IN - ONS... en Hij zal ons dan nooit meer verlaten (Joh. 6:37)
Hij is ons "levend water" en Hij is ons "levend brood" en Hij is "nieuwe wijn"....de velden zijn wit, zegt Jezus en het is tijd om de oogst binnen te halen! Sla uw ogen naar omhoog! Jezus wil graag dat wij "goede vruchten binnenhalen" die blijven voor eeuwig! Hij wil dat de zaaier en de maaier zich allebei kunnen verblijden! (vers 36)!
Moge deze wegwijzer zijn vruchten afwerpen...zodat "DE MESSIAS" herkend wordt, zodat je begrijpt dat Hij ook tot U zegt: "IK BEN HET, bouw uw geloof alleen maar op Mij en gij zult rust vinden voor uw zielen, leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van Geest, want Ik ben DE WEG, DE WAARHEID en HET LEVEN, niemand komt tot de Vader dan door Mij!
Al het werk is reeds volbracht aan het kruis en Hij leeft vandaag, want Hij is niet hier, Hij is opgestaan ! Hij woont nu in ons met "ZIJN HEILIGE GEEST" en Hij reinigt ons met "HET WATERBAD VAN ZIJN WOORD"! Wij zijn als christenen "uitgezonden" om datgene te maaien wat ons geen arbeid heeft gekost! (vers 37-38) Hij wil ons vruchten laten plukken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten