donderdag 21 april 2016

Bijbeloverdenking: Exodus 18:1-12 Gezinshereniging

Haiku

Een vreemdeling zijn
en gered van het scherp zwaard
door de hulp van God.

Maria Segers   21/4/2016
naar Exodus 18: 2-4

Bijbeloverdenking: Exodus 18:1-12 Gezinshereniging

Exodus 18: 2-4 Toen nam Jethro, de schoonvader van Mozes, Zippora, de vrouw van Mozes- nadat deze haar had weggezonden- benevens haar beide zonen; van wie de ene Gersom heette, want, had hij gezegd, ik ben een vreemdeling geweest in een vreemd land, en de andere Eliëzer, want de God van mijn vader is mijn hulp geweest en heeft mij gered van het zwaard van Farao.

Een vreemdeling zijn in een vreemd land...daarom heette de eerste zoon van Mozes Gersom, de tweede heette Eliëzer. Ja, want Mozes was als klein kind gevonden door de vrouw van de Farao en ze heeft het mandje, waarin hij als schoon kind lag geborgen, meegenomen en heeft Mozes geadopteerd en opgevoed aan Farao's hof! Zo kwam het dat Mozes niet omkwam door het zwaard, want alle Joodse jongetjes moesten toen hij geboren werd, worden omgebracht omdat het Joodse volk te taltijk werd.Mozes leefde als Jood in Egypte!
Gersom betekent: ik ben een vreemdeling in een vreemd land.
Eliëzer betekent: God is mijn hulp geweest en heeft mij gered van het zwaard

Een vreemdeling zijn ...zo zijn momenteel ook veel vluchtelingen in ons land aanbeland vanuit Syrië. Velen zijn zo ook van hun gezin gescheiden en hopen op een goed bestaan hier in ons land. Als ze tot God roepen, zal Hij hen ook genadig en barmhartig gezind zijn...als ze hun hulp van God verwachten. God wil ook voor hen zorgen en ook wij mogen hen zo maar niet aan hun lot overlaten. Het is goed als wij ook als een hulpbron voor hen kunnen zijn. Soms komen ze om terwijl ze vluchten vanuit hun land. En sommigen geraken ook met hun hele gezin tot hier. Ieder verlangt naar zijn thuisland en om met het gezin herenigd te zijn, natuurlijk...maar soms is er zoveel onheil, dat de mens verplicht is om als vreemdeling in een vreemd land te gaan wonen!

Een vreemdeling zijn ...dat zijn ook wij als christenen. Wij zijn hemelburgers en goed noemt ons bijwoners en vreemdelingen hier op aarde. God heeft ons uitgekozen en geroepen uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht. Wij mogen ons als christenen herenigen als broeders en zusters en een heilig leven leiden in deze boze wereld. Hij wil graag dat we elkaar tot steun zijn en samen ook de maaltijd des Heren nuttigen. Eens zullen we met Hem verenigd zijn in ons thuisland: de hemel! We mogen daarnaar uitzien!

Een vreemdeling zijn en toch herenigd worden als gezin in het eigen thuisland kan leiden tot vreugde en dankbaarheid. In dit geval mag iedereen daar in dat gezin horen hoe God heeft gehandeld met zijn volk en hoe Hij hen uit de macht van de Egyptenaren heeft gered, omdat dezen overmoedig tegen hen waren opgetreden. Nu besefte ook Jethro dat de Here groter is dan alle andere goden!
Het getuigenis dat Mozes hier geeft aan zijn schoonvader Jethro, heeft tot gevolg dat Jethro de Here ook aanvaard heeft in zijn persoonlijk leven en daardoor God grootmaakt en prijst voor hetgeen Hij heeft gedaan aan Mozes en aan Zijn volk...maar ook richt deze dan een maaltijd aan voor het aangezicht van God, samen met Aäron en de oudsten van Israël en ze brengen slachtoffers en een brandoffer voor Hem!

Gebed
Heer, help mij om een goed getuigenis te geven van hetgeen U bewerkt in mijn leven. U hebt mij ook gered en bevrijd uit de handen van de vijand en U bent mijn hulp. Op uw hulp mag ik altijd weer vertrouwen. U redde mij van de dood en bracht mij tot leven door Jezus Christus die voor mij stierf aan het kruis en zijn bloed heeft mij verlost en vergeven!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten