gedicht: Lenteverbond

Lenteverbond

vers ligt er sneeuw op het grasveld

de winter geraakt stilaan uitgeteld

bloemsteeltjes priemen uit de grond

ze hebben met de lente een verbond  

vers kan ik opnieuw buitenkomen

na lang sluimerslapen en dromen
genietend van de kleuren en de zon
over uitspruitend sprookje dat begon 

vers proef ik zo’n vers op mijn tong

blazend voorjaarsadem in mijn long
bloeiend bruisend borrelend in bot

waardoor ik herleef… een waar genot

 

Maria Segers                3/3/2018