Bemoedig elkaar
met pareltjes van woorden
die troost uitstralen
Rijg woorden aaneen
die schitteren als parels
en rustgevend zijn
Maria Segers
n.a.v. Job 16:4-5
Job 16:4 … waart gij slechts in mijn plaats
ik zou mooie woorden tegen u aaneenrijgen
… 5 ik zou u bemoedigen met mijn mond
en het beklag mijner lippen zou leniging geven
Overdenking:
In hoofdstuk 15 is de vriend van Job aan het woord geweest. Maar in hoofstuk 16 geeft Job hier antwoord op en begint met in vers 2 te zeggen:
Iets dergelijks heb ik al vaak gehoord, gij zijt allen jammerlijke troosters !
Laten we toch meer elkaar bemoedigen met woorden die rust uitstralen!
Dat kan met woorden vanuit bewogenheid en liefde die we hebben geleerd vanuit Gods Woord!
Job eindigt in hfst.16 :22 met: "Want nog weinige jaren zullen komen, en dan zal ik het pad gaan, waarlangs ik niet zal wederkeren.
Dit laatste doet me denken aan de "Vredesduif" de Geest die rust vond op de schouder van Jezus (Joh.1:32)
De Vredesduif vanuit Genesis 8: 9-12 zien we drie keer dat de duif vanuit de ark wordt buitengelaten:
de eerste keer vond ze geen "rustplaats" voor het hol van haar voet,
de tweede keer keert ze terug naar de ark met een vers olijfblad in haar snavel en de derde keer keert ze niet meer terug!
Zo vinden wij ook slechts rust aan de "voeten van Jezus" of aan de voet van het kruis! Het olijfblad doet me denken aan de hof van olijven waar Jezus bloed, zweet en tranen offert aan zijn Vader en zijn wil overgeeft aan die van zijn Vader. De derde dag stond hij op uit het graf en voer Jezus nadien naar de hemel!Jezus zal toch nog eenmaal terugkomen... Als Koning van het recht!
Maar als wij eenmaal het pad van de aarde hebben gegaan...dan kunnen we net als Job zeggen: ik zal daarlangs niet wederkeren... maar als gelovigen mogen we dan voor eeuwig bij de "Vredevorst" verblijven!.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten