Verzoend
Ik sla mijn ogen op
en kniel voor hem neer
en houd mijn hart vast
voor zijn beslissing.
Ik breng hem mijn geschenk.
en hij neemt het aan
deze gave uit mijn hand
en hij vliegt mij om de hals.
Hij omarmt en kust mij
en de tranen rollen
over mijn wangen.
Dit had ik niet verwacht!
Ik won zo zijn genegenheid.
God was mij steeds genadig,
zodat ik verder op mijn reis
kon bouwen aan mijn huis.
Maria Segers 8 oktober 2016
n.a.v. Genesis 33:1-17
Verzoening is zo bevrijdend. Als wij ons buigen, dan kunnen we genegenheid winnen. Trots verbreekt zo vaak de mogelijkheid tot verzoening. En wonderbaar, maar goed gezien is het einde van het gedicht. Verzoening maakt het mogelijk dat ons eigen huis gebouwd wordt.
BeantwoordenVerwijderen