Haiku + overdenking: Lucas 8:19-25 Zij staken van wal

Haiku

Zij staken van wal

maar storm overmeesterde

de Stormmeester niet.

 

Maria Segers

n.a.v. Lucas 8:24

Overdenking: Lucas 8:19-25 

Zij staken van wal en zo beginnen wij ook aan ons bestaan hier op aarde. We trachten er het beste van te maken. We proberen ons in te zetten om in ons leven aan de overkant te geraken. Die overkant kan voor iedereen iets anders betekenen. Je kunt als leerling proberen om op school voortreffelijk te presteren en zo een waardig diploma te kunnen halen en dat betekent dan voor de leerling: ik heb de overkant gehaald! Dan is het weer een zoeken naar een juiste baan…en als je die dan vindt, dan heb je weer die overkant bereikt en moet je niet meer heel de dag thuis zitten solliciteren! Maar het kan ook zijn dat je niet verstandig genoeg bent om een diploma te kunnen halen en er kunnen allerlei stormen optreden, waardoor je verhinderd wordt om “erdoor te geraken”…enfin, het kan er in een mensenleven soms “stormachtig” aan toe gaan om te bereiken wat je eigenlijk graag wil bereiken. 

Ze staken van wal en zijn verloofd en verliefd op elkaar. Ze willen graag trouwen en kindjes krijgen en dus stappen ze in het huwelijksbootje.  Ze steken over van het thuisfront naar een eigen huis. Ze verwachten veel van elkaar…maar het is niet altijd gemakkelijk om je ouders te leren verlaten en dan op eigen benen te moeten staan…ook dikwijls wordt er uitgeroepen: help, wij vergaan…wij redden het niet! Ze krijgen de wind tegen en soms worden ze overmeesterd door zorgen, door stormen …zoals we de afgelopen weken bv. hebben meegemaakt: wateroverlast en modder die hun huizen verwoesten …en zijn ze aangewezen op hulp: zowel financieel, lichamelijk en geestelijk.  

Ze staken van wal om christen te worden en hun leven aan Jezus toe te wijden en Hem te volgen. Ze geloven en vertrouwen Hem. Ze willen Hem als Meester in hun leven en al hun zorgen aan Hem toevertrouwen. Ze willen graag aan de overkant geraken, waar de Meester zijn verblijf heeft. Maar God heeft de mens geen kalme reis beloofd, maar wel een behouden aankomst. 

Ze staken van wal hier in dit gedeelte van Lucas 7:19 willen de moeder en de broeders van Jezus tot bij Hem geraken maar de schare laat het hen niet toe! Jezus krijgt dan de boodschap te horen dat ze buiten staan en Hem willen zien…maar het antwoord van Jezus is iets wat ze niet verwachten…het lijkt wel storm voor hun hart en zal wel wat moeilijk geweest zijn voor hen om te begrijpen denk ik, want Jezus zegt: “Mijn moeder en mijn broeders zijn dezen, die het woord Gods horen en doen!”  

Ze staken van wal hier in dit gedeelte eveneens van Lucas 7: 22 de discipelen en Jezus te samen in één boot en Jezus zei dat ze naar de “overkant van het meer moesten oversteken”!

Maar de Meester was bij hen…en ze wilden graag zijn woorden horen en doen…maar ze hadden niet verwacht dat er storm zou opsteken en zeker al niet dat er water in hun schip kwam en ze nu in grote nood zaten…en terwijl sliep hun Meester dan ook nog… Ze staken dus van wal maar beseften niet dat als Jezus bij hen in de boot zat, dat er toch zo’n nood in hun boot kon plaatsvinden. De storm overmeesterde hen: letterlijk maar ook geestelijk…hun vertrouwen in hun Meester was verdwenen en ze maakten Hem toen wakker en riepen: Meester, wij vergaan!  

Zij staken van wal zonder weet te hebben van het feit dat er storm zou opzetten. Ze hadden ook niet gedacht dat die storm hen zou “overmeesteren” maar gelukkig riepen ze toch op “hun Meester” en deze had toch het gebod gegeven om naar de overkant van het meer over te steken…en als Jezus iets gebiedt, dan moeten we dat gebod gehoorzamen. Zelfs “de wilde wateren en de wind kwamen tot rust” want Hij is er Meester over!!! Niemand of niets kan Jezus overmeesteren. Hij is het begin en het einde en door Hem is alles geschapen…Hij gebood en het was er…Hij sprak en alles werd rustig.

Hij vroeg aan hen wel: “Waar was uw geloof?” 

Ze staken van wal en geraakten uiteindelijk aan de overkant van het water, want ook de wind en het water moeten luisteren naar “de stem van de Meester”.

“Wie is toch deze ? riepen ze tot elkander en ze verbaasden zich …maar waren tegelijkertijd bevreesd over de bevelen die Hij gaf aan de wind en het water! 

Gebed:

Bedankt, goede Meester dat ik in uw boot mij veilig mag weten. Als U iets gebiedt, dan gebeurt dat ook…U verlangt dat we naar uw woorden luisteren en ze doen en ook dat we nooit bang hoeven te zijn tijdens “de stormen in ons leven” zelfs als we denken dat U slaapt, want U bent eigenlijk altijd wakker, want U bent de Meester over gans Uw schepping. Help mij zodat ik mij steeds zal willen laten overmeesteren door  de enige en echte Meester of Stormstiller of Rustbrenger. Help mij om Uw stem te leren verstaan door Uw Heilige Geest en om Uw bevelen te gehoorzamen in woorden en in daden!