Wees
niet trots
Deuteronomium
9:1-24
Deuteronomium
9: 6 Weet dus dat de Here, uw God, u dit goede land niet in bezit geeft wegens
uw gerechtigheid; gij zijt immers een hardnekkig volk.
Trotse mensen zijn mensen die
denken dat ze alles kunnen verwerven door eigen kracht of macht. Mensen die
denken dat ze rijk kunnen worden, omdat ze veel bezit hebben of een hoge
positie kunnen bekleden omdat ze toch zo intelligent zijn…maar ze zouden niets
hebben of niets kunnen als het hen niet van boven gegeven was.
Trotse mensen die roemen dat ze
toch zo goed zijn, want anderen zijn in hun ogen slechter dan zijzelf. Maar
hierbij kunnen we dan denken aan het verhaal wat Jezus zei tegen de Farizeeër
en daarna tegen de tollenaar. Jezus verweet de Farizeeër dat hij zo vooraan
stond te stoefen over zijn vele bidden en dat hij veel aalmoezen gaf, maar we
kunnen lezen dat de tollenaar achteraan zat en zijn hoofd zelfs van schaamte
niet omhoog durfde te heffen…maar Jezus prees de tollenaar voor zijn
nederigheid.
In onze huidige tijd zijn nog
steeds veel mensen ondankbaar en ongehoorzaam tegenover God. Ze denken dat ze
Hem niet nodig hebben. Velen willen vertrouwen op hun eigen kunnen of
verdiensten. Ze vergeten God in hun leven en boeren maar voort dag na dag en
vertrouwen op hun eigen inzichten en willen daarbij God niet betrekken of
kennen.
Het Israëlitische volk was net
hetzelfde. Nauwelijks waren ze uit het land Egypte bevrijd of ze waren reeds
met het zilver en het goud dat ze hadden mogen meenemen al een gouden kalf aan het
maken en ze vereerden het en vergaten al vlug dat Mozes bovenaan de berg met
God aan het spreken was, want Mozes bleef te lang weg naar hun goesting en ze
vroegen dan maar aan de broer van Mozes: Aäron om een gouden kalf voor hen te
maken en die deed dat dan nog ook!
Maar God houdt er niet van dat
mensen maar doen waar ze zelf zin in hebben. God wil ook niet dat wij Hem
vergeten. God wil graag dat wij dankbaar zijn en doen wat Hij vraagt. Ook hier
zien we hoe kwaad dat God is op zijn eigen volk, want Hij wilde het zelfs daar
onderaan de berg Horeb helemaal verdelgen.
God had nog maar pas zijn grote
almacht laten zien en gezegd dat Hij voor hen zou strijden en andere volken
voor hen zou verdrijven, want dat had Hij beloofd aan Abraham en Izaak en Jacob…maar
als ze zo erg tegen zijn regels ingaan als dat er daar gebeurde…dan zou God wel
eens van gedacht kunnen veranderen…Hij is tenslotte onze Schepper.
De stenen tafelen waar Mozes mee
van de berg kwam en die hij van God had gekregen met de 10 geboden op…die
werden meteen ook door Mozes aan gruzelementen gesmeten op de grond. (vers 17)
Daarna ging Mozes op zijn knieën neer voor God omdat het volk gezondigd had en
ook voor zijn broer Aäron bad Mozes ,
omdat Mozes vreesde dat God hen anders zou vernietigen en vastte 40 dagen en
nachten lang…brood at hij niet en water dronk hij niet…maar Mozes zal in leven
gebleven zijn door de kracht van God met wie hij sprak en van wie hij de stenen
tafelen daarna opnieuw kreeg.
Het doet me denken aan spreuken
29:1 waar geschreven staat: “Wie zijn
nek verhardt ondanks herhaalde vermaning wordt opeens onherstelbaar gebroken.”
Het
was de vinger Gods die op de twee tafelen had geschreven (vers 10)!
Het doet me meteen ook denken aan
de vinger Gods die op de grond schreef toen de overspelige vrouw zou gestenigd
worden, maar waar Jezus zei: Wie van u
zonder zonde is, mag de eerste steen gooien en daarna ging iedereen één
voor één weg! Ook Jezus veroordeelde deze vrouw niet maar zei wel: Zondig niet meer!
Heel dit gedeelte doet me ook
denken aan het feit dat het eerste verbond ook voorbij is, maar Jezus zelf
heeft wel gans de wet vervuld…nochtans leven we nu in het tweede verbond waar
al de wetten van God staan geschreven in ons hart, niet op tafelen van steen maar op tafelen van vlees, niet met inkt
geschreven, maar met de Geest van de levende God (2 Korintiërs 3:3).
2
Korintiërs 3:3 zegt ook nog: daar gij toont een brief van Christus te zijn…
kenbaar en leesbaar voor alle mensen…
Moge mijn gebed daarom zijn:
Help mij Heer om niet trots te zijn
en te denken dat ik alles zelf heb verdiend en alles kan door eigen kracht,
maar help mij U te beminnen boven alles, want dat is het eerste gebod en mijn
naaste gelijk mezelf, want dat gebod is daaraan gelijk…help mij zo een brief
van Christus te zijn, die kan gelezen worden door de mensen om me heen, opdat
ze ook U zouden leren kennen, want allen hebben wij gezondigd, maar door uw
genade, door Het Offerlam: Jezus
Christus worden wij gered! Door zijn
verdiensten werden wij geheiligd en mogen wij leven voor eeuwig en worden wij
gebracht in Zijn Land dat Hij aan ons heeft beloofd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten