Haiku
Alleen
met een staf
sandalen
aan hun voeten
gingen
ze met twee.
Maria Segers
n.a.v. Marcus 6:6b-10
In
dit gedeelte van Marcus zien we dat een staf, sandalen aan de voeten en ook nog wel één hemd, dat dit genoeg was om
op pad te gaan, om te gaan prediken dat de mensen zich zouden moeten bekeren.
Ze zalfden daar toen vele zieken met olie en genazen hen en ze dreven ook boze
geesten uit tijdens de reis waarheen Jezus hun had uitgezonden.
Geen
brood, geen geld in hun gordel, geen reiskoffer was er nodig om op weg te gaan.
Dat
is voor mij een les!
De
staf van Jezus of “het schild van mijn geloof” is genoeg om me recht te houden…vertrouwen
dat Hij me staande zal houden tijdens mijn reisweg om mensen het evangelie te
brengen en mijn voeten geschoeid met “de bereidheid om het evangelie te brengen”
zegt Efeziërs 6: 10-20 over de geestelijke wapenuitrusting!
Psalm
23 zegt het ook mooi: De Heer is mijn Herder, mij ontbreekt niets!
Ik
vrees geen kwaad: want Gij zijt bij mij!
Uw
stok en Uw staf, die vertroosten mij!
Met
de herdersstaf van Jezus in mijn hand word ik geleid op mijn reisweg naar Zijn
Beloofde Land!...net zoals Mozes op weg ging met de staf in zijn hand, mocht
hij vertrouwen op Zijn God dat door geloof in Hem hij de vijand kon overwinnen!
Verblind
door haar dans
mocht
ze hem alles vragen
en
kreeg een hoofd-schotel.
Maria Segers
n.a.v. Marcus 6:14-29
In
dit gedeelte van het Marcusevangelie lezen we wrede dingen …
Herodus
had ontzag voor Johannes de Doper, want hij wist dat deze man een rechtvaardig
en heilig man was en hij beschermde hem en als hij hem had gehoord was hij in
grote verlegenheid, maar hij hoorde hem gaarne spreken.
Maar
Johannes had tot hem gezegd dat hij de vrouw van zijn broeder niet mocht hebben en
daarom was hij in verlegenheid gekomen…maar Herodias, die was daarom kwaad en
wilde heel graag Johannes doden…alleen kon ze dit niet , omdat Herodes hem dus
zo graag zag en hoorde!
Toch
vond ze een opening om hem te doden door haar dochter te misleiden op haar
verjaardagsfeest…want haar dochter kon oogverblindend mooi dansen en daardoor
kon ze Herodes ook bekoren en mocht ze aan hem vragen wat ze maar wilde…zelfs de
helft van zijn koninkrijk was niet teveel gevraagd voor hem!
Eerst
wist die dochter niet wat ze moest vragen en ging dan maar naar haar moeder om
raad en haar moeder zei: “Het hoofd van Johannes de Doper”.
Zo
gezegd, zo gedaan! Herodes was hierover wel zeer bedroefd, maar omdat er
vele hoogwaardigheidsbekleders , legeroversten en de voornaamsten van Galilea op
het feest aanwezig waren, durfde hij haar wens niet te weigeren!
En
de scherprechter ging naar de gevangenis, waarin Johannes de Doper toen
verbleef, en onthoofdde hem en bracht het hoofd toen op een schotel en gaf het
aan het meisje en deze gaf het dan aan haar moeder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten