zondag 17 november 2013

Gedicht: Gevecht en een overdenking

Bijbelse overdenking:

17 november   Lucas 18:1-8 De aanhouder wint / Uitverkorenen verschaft God recht

vs.2 En Hij zeide: Er was in de stad een rechter, die zich om God niet bekommerde en zich aan geen mens stoorde.
Deze acht verzen raken mij tot in het diepste van mijn ziel. Ze doen mij vooral zelfs op de eerste plaats denken aan Jezus zelf, die dag en nacht heeft geroepen tot Zijn Vader ... Hij verslapte nooit...zelfs in de hof van Getsémané waar Hij onder tranen uitriep tot de Here: "Laat toch deze beker aan mij voorbijgaan, maar niet mijn wil, maar de Uwe geschiedde"... daar kwam God Hem zelfs rechtstreeks tegemoet en gaf Hem speciale kracht, door middel van zijn engelen, maar Hij moest wél de bittere beker drinken!
Nochtans hebben zijn tegenstanders Hem ook in Zijn gezicht geslagen!

Jesaja spreekt in hoofdstuk 42:1 over "DE UITVERKORENE, de Knecht in wie God zijn welbehagen had. en op wie Hij Zijn Geest had gelegd..die zal het recht openbaren aan de volken...naar waarheid zal Hij het recht openbaren.
Jesaja spreekt hier reeds over Jezus dus!

Er zijn mensen die zich van God of gebod of van andere mensen niks aantrekken in deze wereld. Ze denken in hun hoogmoedigheid dat het na hun dood allemaal is afgelopen. Maar ze hebben het mis want zijn oordeel komt gewis! Hij is tenslotte "DE RECHTVAARDIGE RECHTER". Hij is "de wet" komen vervullen...geen mens kon dat volbrengen!...nu heeft Hij een nieuw gebod gegeven, waarin de ganse wet en de profeten wordt samengevat: Bovenal bemin één God en Uw naaste zoals uzelf.
Het gedeelte doet me nadenken over mezelf: Bekommer ik mij om wat God mij heeft geopenbaard? Schenk ik geloof aan al zijn woorden? Wil ik Hem gehoorzamen of keer ik mijn rug naar Hem toe of sla ik hem in Zijn aangezicht?
Bekommer ik mij om de mensen om me heen of doe ik maar waar ik zelf zin in heb? Luister ik naar hun noodkreten? Luister ik naar hen die mij onderrichten uit Gods woord? Ben ik in mijn gedragingen een aanstoot voor mijn naaste? of gehoorzaam ik de mensen soms meer dan God? Heb ik meer vrees van de mensen dan van God? Spreek ik "rechte" dingen of doe ik mee met "onrecht"? Bekommer ik mij daarover wat mijn naaste doet en in welke situatie hij zich bevindt?

Wij komen soms in benarde situaties terecht ...maar wij mogen weten dat wij ook "uitverkoren zijn" door God en Hij heeft ook Zijn Geest op ons gelegd en Hij zal zijn uitverkorenen ook recht verschaffen, die nacht en dag tot Hem roepen. Hij vraagt alleen om voortdurend vol te houden, te blijven bidden, zonder te verslappen, want eens komt de dag dat Hij recht zal verschaffen. Wij mogen al onze "bekommernissen op Hem werpen" want Hij geeft ons een geweldige belofte mee: "HIJ ZAL VOOR ONS ZORGEN". HIJ ZAL ER VOOR ZORGEN DAT ER RECHT WORDT VERSCHAFT TEGENOVER DE TEGENPARTIJ!

Gebed: Eens zullen wij staan voor Uw rechterstoel Heer en zullen we moeten wegdragen wat we hier op aarde hebben verricht en onze woorden en daden komen dan aan het licht. U zegt ook wat gij aan de minste van mijn broeders en zusters hebt gedaan hebt ge aan mij gedaan. Help mij Heer om mijn geloof alleen op U te bouwen, te volharden in het goede, help mij recht te verschaffen tegenover de tegenpartij, wanneer deze aanvalt en geef mij dan kracht om Uw wil te doen en de werken te doen, die U tevoren voor mij hebt weggelegd. Help mij rekening te houden met U en mij te verdiepen in Uw Woord en tegelijkertijd "aandacht" te schenken aan mijn medemens!

 



Gevecht 
Loslaten en overgeven van onrecht
aan onze rechtvaardige Rechter
Anders gaat alles alleen maar slechter
’t Kan een einde maken aan mijn gevecht! 
Hij alleen weet alles over mij
maar ook wel van die ander
Dit alles kan maken dat ik verander
Hij voert tenslotte heerschappij! 
Hij maakt mij zo vergevingsgezind
want wie zonder zonde is, werpt eerst een steen
die doodt. De Levende Hoeksteen echter stopt mijn geween
want Hij vergeeft, maakt levend en vrij en bemint. 
Maria Segers

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten