Gedicht: Het ongrijpbare + overdenking

Het ongrijpbare

Het ongrijpbare is interessant.

’t Is groter dan mijn verstand.

Toch kan ik haar grijpen en heb haar

gegrepen - ze is verpakt - klaar 

waar het stil wordt in mijn hoofd

en alles verlicht wat daar is beloofd.

Dan kunnen helen al mijn wonden.

Dan wordt het onbegrijpelijke gezonden 

naar mijn hart en mijn gevoel.

Liefde wordt dan door heel mijn leven

verweven en genezen door zijn Geest. 

Dan kan ik ’t ongrijpbare doel

begrijpen  en steeds weer beleven -

gegrepen door Hem die er altijd is geweest!

 

Maria Segers             5 maart 2011

Bijbeloverdenking :
Leviticus 10:12-20  Overtuiging

vers 19 -20  Toen sprak Aäron tot Mozes: Mijn zonen hebben vandaag hun reinigingsoffer en hun brandoffer aangeboden aan de Heer, maar je weet wat mij vandaag overkomen is. Als ik vandaag van het vlees van het reinigingsoffer zou hebben gegeten, zou dat dan goed geweest zijn in de ogen van de Heer? Toen Mozes dat hoorde vond hij het goed.

 Leviticus is het boek vooral van de priesters en hun heilige en reine dienstwerk!

Mogen alleen supervrome mensen priester worden ? Werkt het zo bij God, dat je eerst van alles moet bewijzen? Helemaal niet. Ga maar na. Aäron wordt priester. Hij die, zoals ik gisteren schreef,  het gouden kalf gemaakt had en aan het volk gegeven.

God vergeeft hem die grote zonde. God stelt een zondig mens aan als hogepriester. Hij wordt gereinigd, gewijd, en mag zijn ambt gaan bedienen. Maar hij moet dan wel beseffen hoe hoog zijn roeping is en hoe groot zijn verantwoordelijkheid.

Dat wordt ook door Mozes benadrukt in 10 vers 3. “Dit bedoelde de Heer nu.”

Het klopt wat Mozes zegt, maar het klinkt ook wat onbarmhartig en onaangenaam.

En rouwen is er ook al niet bij, dat is verboden voor de priesters.

Ook God zelf komt naar Aaron toe in vers 8. Niet met een vlam, maar met een persoonlijke waarschuwing. Kijk uit met drank, wees scherp in je hoge ambt.

 

Is God dan alleen maar een God van de regeltjes en de voorschriften?

Nee, en dat zien we in vers 16-19. Aaron had de bok van het reinigingsoffer moeten eten, maar dat heeft hij niet gedaan. Mozes is boos  als hij er achter komt en hamert op de regels maar Aäron legt het rustig uit. "Je weet wat mij vandaag overkomen is. Als ik vandaag van het offer zou gegeten hebben, zou dat dan goed geweest zijn in de ogen van de Heer?" Aäron toont aan dat hij een volwassen priester is, die zijn verantwoordelijkheid neemt. Hij kent niet alleen de regels, hij voelt ook op een eerbiedige manier aan wat God er mee bedoelt. Zo mag hij het volk voorgaan. Zo mag hij het onderwijzen en het volk leren wie God is.

 

Voor ons is het zo dat Jezus Christus onze "hogepriester is geworden". Hij moest nooit eerst offers voor zichzelf brengen...maar Hij heeft door één enkel offer: het kruisoffer dus...bewerkt dat wij allen die in Jezus' offer geloven bevrijd zijn van het kwade, want Hij heeft door dat offer ons allen geheiligd en gereinigd. Wij mogen nu deel nemen aan de tafel van brood en wijn...wel beseffende dat wij slechts door ons geloof in Hem kunnen deelnemen!  Wij zijn door Hem gegrepen en Hij heeft het ons ook doen begrijpen...zoals ik in mijn gedicht beschrijf!